ارز دیجیتال اتریوم (ETH) چیست؟ معرفی جامع و آشنایی کامل با Ethereum

اتریوم چیست؟

اتریوم یکی از مهم ترین و محبوب ترین پلتفرم های مبتنی بر بلاکچین است که با هدف پشتیبانی از قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (dApps) طراحی شده است. برخلاف بیت کوین که به طور خاص برای انتقال پول دیجیتال به کار می رود، اتریوم امکانات گسترده تری را برای اجرای برنامه ها و قراردادهای هوشمند فراهم می کند.

بلاکچین چیست؟

برای درک بهتر اتریوم، ابتدا باید مفهوم بلاکچین را توضیح دهیم. بلاکچین یک فناوری است که به صورت یک دفتر کل توزیع شده عمل می کند. در این دفتر، تمامی تراکنش ها و فعالیت های انجام شده ثبت می شوند و تمام اعضای شبکه می توانند به این اطلاعات دسترسی داشته باشند. بلاکچین غیرمتمرکز است، یعنی هیچ نهاد مرکزی (مثل بانک ها یا دولت ها) آن را کنترل نمی کند. این ویژگی باعث می شود که بلاکچین بسیار امن و شفاف باشد.

پلتفرم بلاکچین غیرمتمرکز اتریوم: اتریوم بر روی بلاکچین خود فعالیت می کند و یکی از بزرگترین ویژگی های آن، غیرمتمرکز بودن است. یعنی هیچ فرد، شرکت، یا نهادی کنترل کامل بر شبکه ندارد. شبکه اتریوم توسط هزاران رایانه به نام نود (Node) در سراسر جهان اجرا می شود که هر کدام یک نسخه از بلاکچین را نگهداری می کنند​. این نودها مسئول تأیید تراکنش ها و اجرای برنامه ها هستند.

قراردادهای هوشمند چیست؟

یکی از مهم ترین مفاهیم اتریوم، قراردادهای هوشمند است. قراردادهای هوشمند، برنامه هایی هستند که روی بلاکچین اتریوم اجرا می شوند و می توانند به طور خودکار و بدون نیاز به دخالت انسان، اقدامات خاصی را انجام دهند. این برنامه ها به صورت خودکار و بر اساس شرایط از پیش تعیین شده عمل می کنند. به عنوان مثال، یک قرارداد هوشمند می تواند تعیین کند که اگر پولی از حسابی دریافت شود، یک کالا یا سرویس به صورت خودکار ارسال شود​.

برنامه های غیرمتمرکز (dApps): dApps مخفف برنامه های غیرمتمرکز است. این برنامه ها، برخلاف برنامه های سنتی که بر روی یک سرور مرکزی اجرا می شوند، بر روی بلاکچین اجرا می شوند. dApps از قراردادهای هوشمند استفاده می کنند و به کاربران این امکان را می دهند که بدون نیاز به واسطه ها یا سرورهای مرکزی، از خدمات مختلف استفاده کنند. این نوع برنامه ها به طور گسترده در حوزه های مختلف از جمله امور مالی، بازی ها، بیمه و بسیاری از کاربردهای دیگر استفاده می شوند​.

ارز بومی اتریوم: اتر (ETH): اتریوم یک ارز دیجیتال اختصاصی به نام اتر (Ether) دارد که با نماد ETH شناخته می شود. اتر به عنوان یک وسیله پرداخت در شبکه اتریوم عمل می کند و برای انجام تراکنش ها و پرداخت هزینه های مربوط به اجرای قراردادهای هوشمند استفاده می شود​. همچنین توسعه دهندگان برای اجرای برنامه های غیرمتمرکز خود به اتر نیاز دارند. به همین دلیل، اتر علاوه بر اینکه یک ارز دیجیتال است، به نوعی “سوخت” شبکه اتریوم محسوب می شود که به عملکرد آن کمک می کند.

واسطه ها در اتریوم: یکی از دلایل اصلی طراحی اتریوم، حذف واسطه ها از فرایندهای مختلف است. در بسیاری از سیستم های سنتی، برای انجام یک تراکنش یا قرارداد، نیاز به واسطه هایی مانند بانک ها، وکلا یا سازمان های دیگر وجود دارد. اما در اتریوم، به دلیل استفاده از قراردادهای هوشمند و شبکه بلاکچین، تراکنش ها و قراردادها به طور خودکار و بدون نیاز به واسطه ها انجام می شوند​. این ویژگی باعث کاهش هزینه ها، افزایش سرعت و شفافیت در تراکنش ها می شود.

تاریخچه اتریوم

اتریوم به عنوان یکی از بزرگترین نوآوری های دنیای بلاکچین، توسط ویتالیک بوترین، برنامه نویس روسی-کانادایی، در سال ۲۰۱۳ معرفی شد. بوترین پیش از این به عنوان یکی از حامیان اولیه بیت کوین شناخته می شد، اما با بررسی عمیق تر بیت کوین، متوجه شد که این پلتفرم به تنهایی نمی تواند از پتانسیل کامل فناوری بلاکچین استفاده کند. به همین دلیل او تصمیم گرفت یک سیستم جدید با قابلیت های پیشرفته تر ارائه کند که بتواند بیش از یک ارز دیجیتال باشد و برنامه های غیرمتمرکز را نیز پشتیبانی کند​​.

شکل گیری ایده اتریوم

در سال ۲۰۱۳، بوترین مقاله ای تحت عنوان “وایت پیپر” (Whitepaper) منتشر کرد که در آن ایده اتریوم و چگونگی عملکرد آن توضیح داده شده بود. این مقاله به طور دقیق توضیح داد که اتریوم به عنوان یک پلتفرم برای ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند طراحی شده است و برخلاف بیت کوین، قابلیت های گسترده ای فراتر از یک سیستم پرداخت دیجیتال ساده دارد​. بوترین با مشاهده محدودیت های بیت کوین در اجرای قراردادهای پیچیده تر، ایده خود را بر مبنای ایجاد یک شبکه بلاکچین چندمنظوره متمرکز کرد که بتواند انواع برنامه های غیرمتمرکز (dApps) را پشتیبانی کند.

تیم توسعه دهنده و مراحل اولیه

در سال ۲۰۱۴، بوترین با تعدادی از توسعه دهندگان برجسته از جمله گوین وود، چارلز هاسکینسون، میهای آلیسی، آنتونی دی لوریو و جو لوبین تیمی تشکیل داد تا ایده اتریوم را به واقعیت تبدیل کنند​​. این تیم تصمیم گرفت برای تأمین مالی پروژه، از روش عرضه اولیه سکه (ICO) استفاده کند. این عرضه در سال ۲۰۱۴ انجام شد و طی آن بیش از ۱۸ میلیون دلار جمع آوری شد. این مبلغ به توسعه و راه اندازی شبکه اتریوم کمک کرد و توانست منابع مالی لازم را برای ساخت این پلتفرم فراهم کند​.

تیم اصلی اتریوم شامل افراد برجسته ای بود که هر کدام نقش مهمی در توسعه و گسترش پروژه داشتند:

1. ویتالیک بوترین: خالق اصلی و رهبر فکری اتریوم.
2. گوین وود: نویسنده زبان برنامه نویسی سالیدیتی (Solidity)، زبانی که برای نوشتن قراردادهای هوشمند در اتریوم استفاده می شود.
3. چارلز هاسکینسون: یکی از بنیان گذاران اولیه که بعدها پروژه کاردانو (Cardano) را راه اندازی کرد​.
4. جو لوبین: مؤسس Consensys، یک شرکت بزرگ که به توسعه برنامه های مبتنی بر اتریوم کمک می کند.
5. میهای آلیسی: یکی از بنیان گذاران که در جنبه های اقتصادی و فنی پروژه مشارکت داشت.

راه اندازی رسمی اتریوم

پس از حدود یک سال توسعه و آزمایش، سرانجام در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۵ شبکه اصلی اتریوم به صورت رسمی راه اندازی شد​. نسخه اولیه این شبکه به نام “فرانتیر” (Frontier) به کاربران اجازه می داد تا قراردادهای هوشمند خود را روی شبکه بلاکچین اتریوم ایجاد و اجرا کنند. این راه اندازی نقطه شروعی برای گسترش اتریوم به عنوان یک پلتفرم عمومی برای توسعه دهندگان و کاربران بود.

رشد و تکامل اتریوم

اتریوم به سرعت مورد توجه جامعه کریپتوکارنسی و توسعه دهندگان بلاکچین قرار گرفت. ویژگی هایی مانند قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز که از طریق زبان برنامه نویسی سالیدیتی (Solidity) پیاده سازی می شدند، به این پلتفرم امکان داد تا به عنوان یکی از قوی ترین زیرساخت های بلاکچین در جهان شناخته شود​.

در طی سال های بعد، اتریوم با چالش هایی همچون مقیاس پذیری و هزینه های بالای تراکنش ها مواجه شد. این مسائل، توسعه دهندگان را به سمت راه حل های جدید مانند اتریوم 2.0 هدایت کرد که هدف آن تغییر الگوریتم اجماع از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) برای کاهش مصرف انرژی و افزایش سرعت تراکنش ها بود​.

دو شاخه شدن اتریوم: اتریوم کلاسیک

یکی از نقاط برجسته در تاریخ اتریوم، حادثه هک DAO در سال ۲۰۱۶ بود. این سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) که بر روی بلاکچین اتریوم ایجاد شده بود، به دلیل یک نقص امنیتی مورد حمله قرار گرفت و مبلغ قابل توجهی از اتر به سرقت رفت​. جامعه اتریوم در واکنش به این حادثه تصمیم گرفت تا با ایجاد یک هارد فورک، وجوه به سرقت رفته را بازگرداند. این اقدام منجر به شکل گیری دو شبکه جداگانه شد: اتریوم (ETH) و اتریوم کلاسیک (ETC). اتریوم به عنوان شاخه ای از این هارد فورک به فعالیت خود ادامه داد و توانست جامعه و توسعه دهندگان بیشتری را جذب کند، در حالی که اتریوم کلاسیک همچنان به عنوان نسخه اولیه و بدون تغییر باقی ماند​.

اتریوم 2.0 و آینده پلتفرم

با ادامه رشد اتریوم و افزایش تعداد تراکنش ها و dApps، شبکه با مشکلات مقیاس پذیری مواجه شد. برای رفع این چالش ها، پروژه اتریوم 2.0 با هدف بهبود مقیاس پذیری، کاهش هزینه های تراکنش و افزایش امنیت آغاز شد​. این به روزرسانی شامل تغییرات اساسی در زیرساخت های اتریوم بود، از جمله مهاجرت از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS)، که در نهایت به افزایش بهره وری شبکه و کاهش مصرف انرژی کمک خواهد کرد​.

اتریوم چطور کار می کند؟

اتریوم از فناوری بلاکچین استفاده می کند تا یک شبکه غیرمتمرکز و امن از رایانه ها (نودها) را برای پردازش و تأیید تراکنش ها و اجرای برنامه های غیرمتمرکز به هم متصل کند. در این شبکه، هیچ نهادی مانند بانک ها یا دولت ها، کنترل کامل بر تراکنش ها و داده ها ندارد. به این ترتیب، کاربران می توانند بدون نیاز به واسطه های متمرکز، تراکنش های خود را انجام دهند یا برنامه های کاربردی خود را اجرا کنند.

نودها (Nodes) چیستند؟

رایانه هایی که شبکه اتریوم را اجرا می کنند، نود نامیده می شوند. نودها نسخه ای از بلاکچین اتریوم را ذخیره می کنند و مسئولیت پردازش و تأیید تراکنش ها را بر عهده دارند. به عنوان مثال، وقتی یک کاربر در شبکه اتریوم تراکنشی انجام می دهد یا یک قرارداد هوشمند اجرا می کند، نودها این تراکنش را پردازش و صحت آن را تأیید می کنند. سپس این تراکنش به یک بلوک جدید اضافه می شود و تمامی نودها باید این تغییر را بپذیرند و به روزرسانی کنند.

اتریوم و بیت کوین: شباهت ها و تفاوت ها

بیت کوین (Bitcoin) و اتریوم (Ethereum) دو پروژه بزرگ و معروف در دنیای ارزهای دیجیتال هستند که هر کدام اهداف و ویژگی های خاص خود را دارند. در حالی که هر دو از فناوری بلاکچین استفاده می کنند و غیرمتمرکز هستند، تفاوت های اساسی در طراحی، کاربرد و نحوه عملکردشان وجود دارد. در این بخش، به شباهت ها و تفاوت های این دو پلتفرم می پردازیم.

شباهت ها

1. فناوری بلاکچین: هر دو پلتفرم از فناوری بلاکچین برای ذخیره و ثبت اطلاعات و تراکنش ها استفاده می کنند. بلاکچین یک دفتر کل توزیع شده است که امکان ثبت تراکنش ها به صورت امن و غیرقابل تغییر را فراهم می کند. در این دفتر، اطلاعات تراکنش ها به صورت زنجیره ای از بلوک ها ثبت و به هم متصل می شوند​​.
2. غیرمتمرکز بودن: بیت کوین و اتریوم هر دو پلتفرم هایی غیرمتمرکز هستند، به این معنا که هیچ نهاد یا سازمانی کنترل کاملی بر روی آن ها ندارد. تراکنش ها و قراردادها توسط شبکه ای از رایانه ها (نودها) تأیید می شوند که این ویژگی امنیت و شفافیت شبکه را تضمین می کند​.
3. ارز دیجیتال بومی: هر دو پلتفرم ارز دیجیتال مخصوص به خود را دارند. بیت کوین از BTC و اتریوم از اتر (ETH) استفاده می کند. این ارزهای دیجیتال به عنوان وسیله ای برای انجام تراکنش ها و پرداخت هزینه ها در شبکه های مربوطه استفاده می شوند​.
4. الگوریتم اجماع: بیت کوین و اتریوم در گذشته هر دو از الگوریتم اثبات کار (PoW) استفاده می کردند. در این الگوریتم، ماینرها با حل معادلات پیچیده ریاضی، تراکنش ها را تأیید کرده و بلوک های جدیدی را به بلاکچین اضافه می کنند​.

تفاوت ها

اهداف و کاربردها:

• بیت کوین: بیت کوین به عنوان یک سیستم پرداخت دیجیتال و یک ارز دیجیتال همتا به همتا (P2P) طراحی شده است. هدف اصلی بیت کوین جایگزینی با پول سنتی و ارائه یک روش پرداخت امن و غیرمتمرکز است​. کاربرد اصلی آن در انتقال ارزش و ذخیره دارایی دیجیتال است.
• اتریوم: اتریوم یک پلتفرم چندمنظوره است که علاوه بر ارز دیجیتال، از قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (dApps) پشتیبانی می کند. این پلتفرم برای اجرای برنامه های کاربردی غیرمتمرکز و خودکارسازی قراردادها طراحی شده است. اتریوم با استفاده از زبان برنامه نویسی سالیدیتی (Solidity)، به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا برنامه های پیچیده ای را روی بلاکچین ایجاد و اجرا کنند​​.

ساختار تراکنش ها:

• بیت کوین: در بیت کوین، هر تراکنش به صورت ساده و مستقیم انجام می شود. تراکنش ها شامل ارسال و دریافت مقادیر معینی بیت کوین از یک آدرس به آدرس دیگر هستند. هدف اصلی بیت کوین انتقال پول دیجیتال به صورت امن است​.
• اتریوم: اتریوم نه تنها امکان انجام تراکنش های مالی را فراهم می کند، بلکه از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کند که به کاربران این امکان را می دهد تا فرایندهای پیچیده تری مانند مبادله دارایی ها، مدیریت قراردادها یا حتی اجرای برنامه ها را به صورت خودکار انجام دهند​. در واقع، اتریوم می تواند هر فرایندی را که نیاز به اعتماد دارد، به طور خودکار و بدون واسطه انجام دهد.

الگوریتم اجماع:

• بیت کوین: بیت کوین همچنان از الگوریتم اثبات کار (PoW) استفاده می کند که نیاز به مصرف بالای انرژی و قدرت محاسباتی برای استخراج و تأیید تراکنش ها دارد​.
• اتریوم: اتریوم در حال مهاجرت به الگوریتم اثبات سهام (PoS) از طریق به روزرسانی اتریوم 2.0 است. در PoS، به جای استخراج کنندگان، اعتبارسنج ها تراکنش ها را تأیید می کنند و دیگر نیاز به مصرف بالای انرژی نیست. این تغییر به اتریوم کمک می کند تا با کاهش مصرف انرژی و بهبود مقیاس پذیری، عملکرد بهتری داشته باشد​.

محدودیت عرضه:

• بیت کوین: بیت کوین دارای محدودیت عرضه است و تعداد کل بیت کوین های موجود به ۲۱ میلیون واحد محدود می شود. این محدودیت باعث شده است که بیت کوین به عنوان یک دارایی با ارزش ذخیره شده شناخته شود که تقاضا برای آن ممکن است در طول زمان افزایش یابد​.
• اتریوم: اتریوم محدودیت عرضه ندارد. این امر به توسعه مداوم و تامین هزینه های شبکه کمک می کند، زیرا توسعه دهندگان و کاربران همیشه به اتر برای انجام تراکنش ها و اجرای قراردادهای هوشمند نیاز دارند. این موضوع باعث شده تا اتر بیشتر به عنوان یک ابزار کاربردی در پلتفرم اتریوم عمل کند تا یک دارایی ذخیره شده​.

توسعه پذیری و مقیاس پذیری:

• بیت کوین: بیت کوین به طور کلی با مشکلات مقیاس پذیری مواجه است. تعداد تراکنش هایی که بیت کوین در هر ثانیه می تواند پردازش کند، محدود است و این موضوع منجر به افزایش زمان و هزینه تراکنش ها در زمان های شلوغی شبکه می شود​.
• اتریوم: اتریوم نیز مشکلات مقیاس پذیری مشابهی داشته است، اما با اجرای اتریوم 2.0 و انتقال به الگوریتم PoS، انتظار می رود که این مشکلات تا حد زیادی حل شود و شبکه قادر باشد تعداد بیشتری تراکنش را در هر ثانیه پردازش کند. علاوه بر این، اتریوم از تکنیک های مختلفی مانند شاردینگ (Sharding) برای بهبود مقیاس پذیری استفاده می کند​.

جدول مقایسه اتریوم و بیت کوین

ویژگی	بیت کوین	اتریوم
تاریخ راه‌اندازی	۲۰۰۹	۲۰۱۵
خالق	ساتوشی ناکاموتو	ویتالیک بوترین
الگوریتم اجماع	اثبات کار (PoW)	اثبات کار (PoW) → اثبات سهام (PoS)
کاربرد اصلی	پرداخت‌های دیجیتال	قراردادهای هوشمند و dApps
محدودیت عرضه	۲۱ میلیون سکه	نامحدود (بدون سقف عرضه مشخص)
واحدهای کوچک‌تر	ساتوشی	سابو (Szabo)

خالق اتریوم کیست؟ کریپتو اتریم توسط چه کسی ساخته شد؟

خالق اتریوم ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) است، یک برنامه نویس روسی-کانادایی که نقش اصلی را در ایجاد این پلتفرم داشت. بوترین در سال ۱۹۹۴ در روسیه به دنیا آمد و در کودکی به کانادا مهاجرت کرد. او از دوران نوجوانی به فناوری و به خصوص ارزهای دیجیتال علاقه مند بود و با نوشتن مقاله ها در مجله بیت کوین به این حوزه وارد شد. ویتالیک بوترین به سرعت به یکی از چهره های برجسته در دنیای کریپتو تبدیل شد، به ویژه به دلیل دیدگاه های جدید و پیشرفته ای که نسبت به ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین داشت​​.

چگونه ویتالیک بوترین به دنیای ارزهای دیجیتال وارد شد؟ بوترین در سال ۲۰۱۱، زمانی که تنها ۱۷ سال داشت، با بیت کوین آشنا شد. او درک عمیقی از پتانسیل فناوری بلاکچین و ارزهای دیجیتال داشت، اما به سرعت به این نتیجه رسید که بیت کوین دارای محدودیت هایی است و نمی تواند از تمام قابلیت های فناوری بلاکچین بهره ببرد​. به همین دلیل، او به فکر طراحی پلتفرمی افتاد که علاوه بر انتقال ارزش (مثل بیت کوین)، بتواند از قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (dApps) نیز پشتیبانی کند.

ویژگی های ارز دیجیتال اتریوم

1. قراردادهای هوشمند: امکان اجرای خودکار قراردادها بدون نیاز به واسطه.
2. برنامه های غیرمتمرکز: توسعه و اجرای برنامه هایی که بدون سرورهای مرکزی عمل می کنند.
3. امنیت بالا: اتریوم با استفاده از فناوری بلاکچین و رمزنگاری، امنیت بالایی را برای تراکنش ها و اطلاعات فراهم می کند​.

مزایا و معایب ارز دیجیتال اتریوم

مزایا

1. انعطاف پذیری بالا: اتریوم امکان اجرای برنامه های غیرمتمرکز را فراهم می کند که می توانند برای کاربردهای مختلف استفاده شوند​.
2. پشتیبانی از قراردادهای هوشمند: این قراردادها می توانند فرایندها را به صورت خودکار و بدون دخالت انسان انجام دهند​.
3. غیرمتمرکز بودن: هیچ نهاد یا سازمانی کنترل کاملی بر روی اتریوم ندارد و این باعث شفافیت و امنیت بیشتر می شود​.

معایب

1. مقیاس پذیری محدود: در زمان های شلوغی شبکه، اتریوم با مشکلاتی از جمله سرعت پایین تراکنش ها و افزایش هزینه های کارمزد مواجه می شود​.
2. کارمزد بالا: کارمزد تراکنش ها در شبکه اتریوم، به ویژه در زمان های پرترافیک، می تواند بسیار بالا باشد​.

کاربردهای ارز دیجیتال اتریوم

اتریوم به عنوان یک پلتفرم چندمنظوره، کاربردهای زیادی دارد، از جمله:

1. پرداخت های دیجیتال: اتر به عنوان یک ارز دیجیتال برای پرداخت های آنلاین استفاده می شود​.
2. اجرای قراردادهای هوشمند: کسب وکارها می توانند از قراردادهای هوشمند برای خودکارسازی فرایندهای پیچیده استفاده کنند​.
3. برنامه های غیرمتمرکز: توسعه دهندگان می توانند dApps را برای کاربردهای مختلف بر روی شبکه اتریوم ایجاد کنند​.

کیف پول های پشتیبان ارز دیجیتال اتریوم

کیف پول های مختلفی از ارز دیجیتال اتر پشتیبانی می کنند، از جمله:

1. متامسک (MetaMask): یک کیف پول معروف برای ذخیره و مدیریت اتر و توکن های ERC-20.
2. ترزور (Trezor): کیف پول سخت افزاری با امنیت بالا برای ذخیره سازی اتر.
3. لجر نانو اس (Ledger Nano S): یکی از پرطرفدارترین کیف پول های سخت افزاری برای نگهداری اتر​​.

صرافی های پشتیبان ارز دیجیتال اتریوم

برخی از صرافی های معروف که امکان خرید و فروش اتر را فراهم می کنند، عبارتند از:

1. بایننس (Binance): یکی از بزرگترین صرافی های دیجیتال با حجم معاملات بالا.
2. کوین بیس (Coinbase): صرافی محبوب و کاربرپسند برای خرید و فروش اتر.
3. کراکن (Kraken): یکی از قدیمی ترین صرافی های ارز دیجیتال که پشتیبانی از اتریوم را فراهم می کند​​.

استخراج اتریوم

تا پیش از اتریوم 2.0، اتریوم از الگوریتم اثبات کار (PoW) برای استخراج استفاده می کرد. در این فرایند، ماینرها با حل معادلات پیچیده ریاضی، تراکنش ها را تأیید کرده و به ازای آن پاداش دریافت می کنند​.

در حال حاضر، اتریوم در حال مهاجرت به الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake یا PoS) است که با به روزرسانی اتریوم 2.0 معرفی شد. این تغییر به منظور بهبود مقیاس پذیری، کاهش مصرف انرژی، و افزایش سرعت شبکه انجام شده است. در PoS، به جای استخراج کنندگان (ماینرها)، اعتبارسنجان (Validators) نقش تأیید تراکنش ها را ایفا می کنند. این اعتبارسنجان ها مقداری اتر را به عنوان سهام (Stake) در شبکه قفل می کنند و به ازای کمک به امنیت و تأیید تراکنش ها، پاداش می گیرند.

مزایای مهاجرت به PoS

1. کاهش مصرف انرژی: برخلاف PoW که به انرژی بسیار زیادی برای حل معادلات نیاز دارد، PoS مصرف انرژی را به شدت کاهش می دهد.
2. امنیت بیشتر: در PoS، حملات به شبکه بسیار پرهزینه می شود، چرا که مهاجمان باید مقدار زیادی اتر را به عنوان سهام به خطر بیندازند.
3. بهبود مقیاس پذیری: PoS باعث افزایش تعداد تراکنش هایی می شود که اتریوم می تواند در هر ثانیه پردازش کند، که یکی از مشکلات اساسی شبکه در گذشته بود.

عوامل تأثیرگذار بر قیمت ارز دیجیتال اتریوم

قیمت اتریوم به عنوان یکی از بزرگترین ارزهای دیجیتال جهان، تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد. برخی از این عوامل عبارتند از:

1. تقاضا و عرضه: همانند سایر دارایی ها، افزایش تقاضا یا کاهش عرضه می تواند منجر به افزایش قیمت اتریوم شود. به عنوان مثال، وقتی توسعه دهندگان به اتریوم برای اجرای dApps نیاز دارند، تقاضا برای اتر افزایش می یابد.
2. اخبار و رویدادهای مرتبط با بازار: اخبار مرتبط با به روزرسانی های اتریوم یا همکاری های جدید می تواند تأثیر زیادی بر قیمت آن داشته باشد. به روزرسانی های اتریوم 2.0 و تغییر به PoS یکی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار در سال های اخیر بوده است.
3. رقابت با سایر ارزهای دیجیتال: رقابت با سایر ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین یا شبکه های بلاکچینی دیگر مثل کاردانو و سولانا نیز می تواند بر قیمت اتریوم تأثیر بگذارد.
4. مقررات دولتی: مقررات و قوانین دولتی که بر بازار ارزهای دیجیتال تحمیل می شود، می تواند تأثیرات گسترده ای بر قیمت اتریوم داشته باشد، به ویژه اگر محدودیت هایی در مورد معاملات یا استخراج آن اعمال شود.

خرید و فروش (ترید) ارز دیجیتال اتریوم

برای خرید و فروش اتریوم، شما می توانید از صرافی های دیجیتال مختلف استفاده کنید. فرایند ترید اتریوم مشابه با سایر ارزهای دیجیتال است. کاربران می توانند در این صرافی ها، اتر را با ارزهای فیات (مانند دلار یا یورو) یا سایر ارزهای دیجیتال معامله کنند.

مراحل خرید اتریوم

1. ثبت نام در صرافی: اولین قدم برای خرید اتریوم، ثبت نام در یک صرافی معتبر مانند بایننس، کوین بیس یا کراکن است.
2. واریز وجه: پس از ثبت نام، کاربران می توانند حساب خود را با استفاده از کارت بانکی یا انتقال بانکی شارژ کنند.
3. خرید اتریوم: بعد از واریز وجه، کاربران می توانند سفارش خرید اتریوم را ثبت کنند.
4. انتقال به کیف پول: پس از خرید، بهتر است اتریوم خریداری شده را به یک کیف پول امن منتقل کنید تا از خطرات احتمالی هک شدن صرافی ها جلوگیری شود.

کیف پول های پشتیبان اتریوم

برای ذخیره سازی و مدیریت اتریوم، می توانید از انواع کیف پول ها استفاده کنید. کیف پول های اتریوم به دو دسته اصلی نرم افزاری و سخت افزاری تقسیم می شوند.

کیف پول های نرم افزاری

1. متامسک (MetaMask): یک افزونه مرورگر و اپلیکیشن موبایل که امکان ذخیره و ارسال اتریوم و توکن های ERC-20 را فراهم می کند.
2. مای اتر والت (MyEtherWallet): کیف پولی تحت وب که به کاربران اجازه می دهد تا به راحتی اتریوم را مدیریت کنند.
3. تراست والت (Trust Wallet): کیف پولی موبایلی که از اتریوم و بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر پشتیبانی می کند.

کیف پول های سخت افزاری

1. لجر نانو اس (Ledger Nano S): یکی از محبوب ترین کیف پول های سخت افزاری که امنیت بالایی برای ذخیره اتر فراهم می کند.
2. ترزور (Trezor): کیف پول سخت افزاری دیگری که از اتریوم و بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر پشتیبانی می کند.

ویتالیک بوترین نقشه راه اتریوم را چگونه خلاصه کرده است؟

نقشه راه اتریوم برای سال 2024 که توسط ویتالیک بوترین در مصاحبه ای ارائه شد، شامل چندین بهبود کلیدی است که به منظور ارتقاء قابلیت های شبکه اتریوم و حل مشکلات جاری آن طراحی شده اند. این نقشه راه شامل موارد زیر است:

1. تمرکز بر حل مشکلات مکانیزم اثبات سهام (PoS): پس از مهاجرت اتریوم به الگوریتم PoS، بوترین و تیم توسعه دهنده قصد دارند بر روی بهبود بیشتر این مکانیزم کار کنند تا مشکلات مرتبط با استیکینگ (Staking) و کارایی کلی شبکه برطرف شوند​.
2. انتشار برنامه بهبود اتریوم شماره 4844: یکی از برنامه های مهم اتریوم، اجرای EIP-4844 است. این برنامه به کاهش هزینه های تراکنش و بهبود مقیاس پذیری کمک می کند. با این به روزرسانی، شبکه توانایی بیشتری در پردازش تراکنش ها و اجرای قراردادهای هوشمند خواهد داشت​.
3. رسیدن به ظرفیت 100 هزار تراکنش در ثانیه: یکی از اهداف بزرگ اتریوم برای سال 2024، رسیدن به مقیاس پذیری بالاتر است که شبکه قادر باشد تا 100 هزار تراکنش در ثانیه را پردازش کند. این هدف با استفاده از فناوری های مانند شاردینگ (Sharding) و به روزرسانی های دیگر در اتریوم 2.0 دنبال می شود​.
4. رفع مشکلات استیکینگ: پس از اجرای الگوریتم اثبات سهام، برخی کاربران با مشکلاتی در استیکینگ مواجه شدند. رفع این مشکلات یکی از اولویت های اصلی تیم توسعه اتریوم در سال 2024 است. بهبود این فرآیند باعث افزایش مشارکت کاربران در شبکه و افزایش امنیت آن خواهد شد​.
5. بهبود ماشین مجازی اتریوم (EVM): EVM یکی از اجزای کلیدی اتریوم است که وظیفه اجرای قراردادهای هوشمند را دارد. نقشه راه شامل بهبودهایی برای ارتقاء کارایی و امنیت EVM است، به طوری که پردازش قراردادهای هوشمند سریع تر و بهینه تر انجام شود​.

این اقدامات نشان دهنده تعهد اتریوم به بهبود و تقویت شبکه خود برای پاسخگویی به نیازهای رو به رشد کاربران و توسعه دهندگان است.

آینده اتریوم چگونه است؟

آینده اتریوم به شدت به پیشرفت های فناوری و تغییرات ساختاری آن بستگی دارد. با توجه به به روزرسانی اتریوم 2.0 و مهاجرت به الگوریتم PoS، انتظار می رود که این پلتفرم قابلیت مقیاس پذیری بیشتری پیدا کند و کارمزدهای تراکنش کاهش یابد. همچنین، افزایش کاربردهای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز، تقاضا برای استفاده از شبکه اتریوم را افزایش خواهد داد.

پیش بینی های بازار

1. مقیاس پذیری بیشتر: با به روزرسانی های جدید، انتظار می رود که اتریوم بتواند تراکنش های بیشتری را در هر ثانیه پردازش کند و مشکلات گذشته در این زمینه کاهش یابد.
2. پذیرش بیشتر توسط نهادها: افزایش پذیرش اتریوم توسط شرکت ها و نهادهای مالی، می تواند به رشد بیشتر ارزش آن منجر شود.
3. رقابت با سایر شبکه ها: اگرچه شبکه های جدیدی مانند سولانا و پولکادات به عنوان رقبای اصلی اتریوم ظهور کرده اند، اما با بهبودهای مداوم اتریوم، انتظار می رود که این پلتفرم همچنان یکی از پیشروان بازار باقی بماند.

اتریوم به عنوان دومین ارز دیجیتال بزرگ دنیا، نقش کلیدی در توسعه فناوری های بلاکچین و قراردادهای هوشمند دارد. از زمان راه اندازی آن در سال ۲۰۱۵، اتریوم توانسته است با فراهم کردن بستری برای توسعه dApps و قراردادهای هوشمند، انقلابی در صنعت ارزهای دیجیتال ایجاد کند. با توجه به به روزرسانی های مداوم، از جمله اتریوم 2.0، این پلتفرم همچنان به عنوان یکی از برترین پروژه های بلاکچینی در جهان باقی خواهد ماند.

سؤالات متداول

Ethereum چیست؟

اتریوم یک پلتفرم بلاکچین غیرمتمرکز است که امکان اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز را فراهم می کند. ارز دیجیتال بومی این شبکه، اتر (ETH) نام دارد.

ویتالیک بوترین کیست؟

ویتالیک بوترین برنامه نویس روسی-کانادایی است که اتریوم را در سال ۲۰۱۳ مطرح و در سال ۲۰۱۵ آن را راه اندازی کرد.

چگونه می توان اتریوم خرید؟

برای خرید اتریوم باید ابتدا در یک صرافی دیجیتال ثبت نام کنید، سپس حساب خود را شارژ کرده و اقدام به خرید اتر کنید. بهتر است پس از خرید، اتر خود را به یک کیف پول امن منتقل کنید.

اتریوم 2.0 چیست؟

اتریوم 2.0 نسخه به روزرسانی شده شبکه اتریوم است که الگوریتم اثبات کار را به اثبات سهام تغییر می دهد و به دنبال بهبود مقیاس پذیری و کاهش مصرف انرژی است.

آینده اتریوم چگونه است؟

با توجه به به روزرسانی های جدید و افزایش پذیرش قراردادهای هوشمند و dApps، آینده اتریوم روشن است و پیش بینی می شود که ارزش و کاربرد آن در سال های آتی افزایش یابد.